Alex

Hejka, dzisiaj przedstawię Wam recenzję pierwszej przeczytanej (a raczej pochłoniętej) przeze mnie książki w nowym roku :)

  

          

               Tytuł: ,,Alex"

               Autor: Pierre Lemaitre

               Rok wydania: 2013

               Ilość stron: 352

               Okładka: miękka ze skrzydełkami

Fabuła:

Piękna, 30-letnia kobieta zostaje uprowadzona przez psychopatę. Ofiara nie poddaje się i postanawia zagrać o swoje życie. Pomimo przeraźliwych warunków w jakich musi przebywać (wisząca skrzynia, towarzystwo szczurów), Alex walczy z przeciwnościami losu oraz obolałym ciałem i wycieńczonym organizmem. W międzyczasie śledztwo rozpoczyna znany wszystkim w okolicy z powodu niskiego  - 1.40 m. - wzrostu (będącego rezultatem uszkodzenia płodu przez nałogową matkę palaczkę), policjant Camille, który w przeszłości w wyniku porwania stracił ukochaną żonę. Kto w książce jest ofiarą a kto katem? Jakie tajemnice skrywa główna bohaterka? Czyje cierpienie jest największe?? Gorąco zapraszam do lektury!

       ,,Alex" jest jedną z tych pozycji, które czyta się jednym tchem. Pierwsze pięćdziesiąt stron przewertowałam, siedząc na poczekalni w przychodni. Nie mogłam doczekać się wieczoru, kiedy książka ponownie miała trafić w moje ręce. Odłożyłam ją na bok, dopiero gdy poczułam, że zwężają mi się oczy, co świadczyło o tym, że czas na sen. Kiedy tylko się obudziłam, pierwsza moja myśl dotyczyła lektury - co się teraz w niej wydarzy?! Nie czułam głodu, pragnienia, jedynie chęć czytania. Nie ruszyłam się z miejsca, dopóki nie ujrzałam ostatniej strony...

       Okładka książki powinna spodobać się wszystkim miłośnikom akcji z dreszczykiem - widnieje na niej skulona postać, szczur i krew. Do zakupu książki zachęca znaczek: Nagroda CWA, International Dagger 2013 - Thriller, Platforma Strachu. Ciekawi również śmiałe hasło autora: ,,Piszę tylko takie książki, które chciałby sfilmować Alfred Hitchcock". 

      ,,Alex" podzielono na 3 części, w każdej z nich jest do rozwiązania mnóstwo zagadek. Co chwilę zmieniamy swój tok myślenia; sami nie wiemy, czego możemy się już konkretnie spodziewać; co stanowi prawdę, a co fałsz. Akcja dostarcza nam dreszczyku emocji, jest pełna napięcia. Początkowo fabułę prowadzono dwutorowo... na przemian: najpierw z perspektywy głównej bohaterki, po to by w kolejnym rozdziale przyjrzeć się bliżej działaniom policjanta i jego ekipy.

       Czytając książkę, niczego nie jesteśmy pewni. Mnóstwo jest tu zwrotów wydarzeń. W pewnym momencie, nie mamy już pojęcia, komu powinniśmy kibicować, a kto ponosi odpowiedzialność za cierpienie.. Jest kilka scen odrażających, odpychających, które wrażliwszego odbiorcę mogą urazić. Zakończenie mnie zaskoczyło, nie spodziewałam się takiego obrotu sprawy. Po przeczytaniu ostatniej strony, długo nie mogłam ruszyć się z miejsca, rozmyślałam nad wszechobecnym złem na świecie. Moim zdaniem thriller jest rewelacyjny, nie nudziłam się przy nim ani chwili. Zdecydowanie stawiam mu ocenę 10/10.

          Przejrzałam ostatnio statystyki na blogu. Zauważyłam, że największym powodzeniem cieszą się u mnie denka kosmetyczne :) Najczęściej wyświetlanym tagiem jest: Lista Marzeń, filmem: Wielki Gatsby, a książką: Światła września. 

        Ciągle zaskakują mnie wyszukiwane słowa kluczowe, które dotyczą w zasadzie wszystkich moich postów. Często są to tytuły lektur bądź przebojów kinowych czy aktorów. W ostatnim czasie zauważyłam wzmożone wpisywanie hasła związanego z filmem Roszpunka. Spostrzegłam, że jest mnóstwo chętnych, których interesuje temat... ,,Sposób by mieć magiczne włosy jak Roszpunka" :D Niestety nie mam pojęcia i nie mogę pomóc :( Aczkolwiek zawsze zazdrościłam tak pięknej fryzury bohaterce (wszak sama mam marne piórka), więc także ciekawi mnie ta tematyka. Apeluję, jeśli ktoś znajdzie rozwiązanie, jaką metodą uzyskać tak cudne - zaczarowane włosy, niech się podzieli swoimi wnioskami!

Miłego weekendu życzę wszystkim :)