Amelia

Hej!

W końcu mam trochę więcej wolnego czasu, więc z przyjemnością nadrobię moje tygodniowe zaległości na Waszych blogach ^^ Tymczasem napiszę dzisiaj krótką recenzję ostatnio obejrzanego przeze mnie filmu (na pewno większość z Was go dobrze zna ^^).

                     

    

                  Tytuł: ,,Amelia"

                  Reżyseria: Jean-Pierre Jeunet

                  Czas trwania: 2.09 h

                  Gatunek: obyczajowy, komedia romantyczna

                  Rok produkcji: 2001

Fabuła

         23-letnia Amelia żyje w świecie fantazji. Jej zachowanie ukształtowało wychowanie przez rodziców - nerwową matkę nauczycielkę, która nie zgodziła się na zapisanie dziewczynki do szkoły (uznając, że sama zapewni jej lepsze wykształcenie w domu) i małomównego ojca lekarza (tak bardzo bojącego się o zdrowie córki, iż nie pozwalał jej wychodzić z domu ze względu na rzekomą chorobę serca, której dziewczynka wcale nie miała - co poskutkowało brakiem posiadania rówieśników). Amelia jest marzycielką, ludzie ,,stąpający mocno po ziemi" nie zrozumieją jej utopijnych wyobrażeń.

        Główna bohaterka mieszka w Paryżu i jest kelnerką w kawiarni. Pewnego dnia życie kobiety zmienia się nieodwracalnie. Dziewczyna znajduje pudełko ze skarbami z dzieciństwa - ukryte kilkadziesiąt lat wcześniej przez poprzedniego właściciela jej mieszkania. Amelia postanawia znaleźć tajemniczego mężczyznę i oddać mu jego własność. Pomysł uszczęśliwiania różnych osób bardzo jej się podoba, kontynuuje więc proces sprawiania radości napotkanym ludziom. Kobieta ciągle oddala jednak wizję odnalezienia swojej równowagi życiowej. Ku nieukrywanemu zdziwieniu (a nawet przerażeniu) spotyka na własnej drodze interesującego mężczyznę, którego cechuje oryginalne hobby. Czy Amelii uda się wygrać zabawę o prawdziwą miłość? Czy związek dwojga marzycieli ma szansę przetrwać w realnym świecie? Polecam obejrzenie tej wspaniałej francuskiej produkcji! :)

Obsada:

Audrey Tautou jako Amelia Poulain. Rewelacyjna kreacja młodej idealistki, zachwyciła mnie szczególnie. Jej nieśmiałość wobec swoich uczuć, chęć ucieczki przed prawdziwą miłością, spowodowała, że nie mogłam nie polubić młodej Francuzki. Chętnie obejrzę kolejne filmy z udziałem Tautou.

Mathieu Kassovitz jako Nino Quincampoix. Gra sympatycznego mężczyzny ,,skradła moje serce". Chłopak, który kojarzył się ludziom z niegroźnym szaleńcem - zbierającym podarte zdjęcia, stworzył postać wrażliwego młodzieńca. 

Jacques Narcy jako Raphael Poulai. Rola ojca Amelii - zobojętniałego na życie lekarza, skłania widzów do refleksji. Głowa rodziny to osoba zamknięta w sobie, milcząca i nie umiejąca słuchać swojego dziecka. Dopiero, gdy córka pożycza z ogrodu krasnala, aby pokazać ojcu, że świat jest naprawdę piękny, Raphael dochodzi do wniosku, że już najwyższy czas zburzyć ochronną skorupę, którą budował przez lata i decyduje się na wyjazd, celem poszukiwania przygód. Postać Poulai przechodzi metamorfozę, z wyciszonego starszego pana przeobraża się w mężczyznę, który w końcu wie, czego chce. Aktor zasłużył na ogromne brawa, tworząc tak ciekawą kreację.

Pozostali, drugoplanowi artyści (Serge Merlin, Isabelle Nanty, Jamel Debbouze, Dominique Pinon, Maurice Bénichou, Urbain Cancelier, Yolande Moreau, Artus de Penguern) również zasługują na pochwałę. Bez nich film na pewno nie odniósłby tak dużego sukcesu.

        ,,Amelia" to ciepła opowieść, przedstawiająca piękne paryskie widoki. Charakterystyczne dla komedii romantycznej są bajeczne opisy jak np. ,,To będzie dzień w kolorze pomarańczy". Historia o odnalezieniu się dwóch pasujących do siebie romantycznych dusz - może wydawać się banalna, chociaż wcale taka nie jest. Tytułowa bohaterka, która nie myśli o sobie (bowiem najważniejsza jest dla niej pomoc bliźnim), przypadkiem znajduje radość (a przecież nawet nie spodziewała się, że jeszcze kiedyś uda jej się zbudować swoją egzystencjalną harmonię). 

        Podczas oglądania produkcji, wynotowałam kilka pięknych myśli m.in. ,,Moja mała Amelio, twoje kości nie są ze szkła - możesz zderzać się z życiem", ,,Szczęście jest jak Tour de France – długo czekasz, a potem chwila i go nie ma. Kiedy się zjawia, trzeba je łapać", ,,Życie jest próbą spektaklu, który nigdy się nie odbędzie". Ciekawym zabiegiem reżysera było również przybliżenie widzom sylwetek bohaterów - poprzez wymienianie przez lektora, co dane osoby lubią, a czego nie.

         Idealnie dobrano poszczególnych aktorów do filmu, szczególnie gra Audrey Tautou i Mathieu Kassovitza była wspaniała, jednak i postaci drugoplanowe wykreowały znakomite role. Zachwycona jestem również fantastyczną muzyką, która przywodzi na myśl najpiękniejsze barwy ziemi, niesie same pozytywne emocje. Moja ocena wobec filmu to 9/10. A jak Wam podobała się ,,Amelia"? :)

 

P.S. Mój dzisiejszy owoc dnia to granat ^^